مدرسه ی امریکاها

 

  آمریکاها برای نابودی اسطوره ای چه گوارا همه ی تلاش خود را به کار بسته اند تا شاید بتوانند بعد از گذشت چهل سال از شهادت اسطوره ای او این بار موفق به کشتن او شوند .

بعد از فیلم ضعیف و مزخرف خاطرات موتورسیکلت که شخصیت جوانی او را قبل از انقلابی شدن اش نشانه رفته بود و سعی داشت او را جوانی احساساتی و هوسباز و بی قید و رها از پایبندی های اخلاقی نشان دهد این بار نویسنده همان فیلمنامه یعنی خوزه ریوه را دست به خلق شاهکار دیگری زده و تئاتر مدرسه آمریکا ها را به روی صحنه برده است که به 48 ساعت آخر زندگی او می پردازد و سعی دارد او را شخصیتی مستاصل و شکست خورده و ذلیل و ژولیده نشان دهد که در ساعتهای آخر عمرش نیز دل به عشق معلم مدرسه می بندد .

به نظر می رسد که امپریالیستها با انواع حیله های تبلیغاتی بعد از نزدیک به چهل سال با اینکه  چه گوارا  را نابود کرده  و او را در زیر باند فرودگاه لاپاز دفن کردند و دست بریده اش را برای فیدل فرستادند هنوز اما نتوانسته اند اسطوره ی چه را شکست بدهند و هنوز باید دلارهای کثیف شان را خرج کنند تا شاید در چهلمین سالگرد او یعنی 9 اکتبر 2007 اندکی اسطوره ی جاودانه ی او را خدشه دار کنند آیا موفق خواهند شد ؟

سالها قبل تصویر او را بر شیشه های ویسکی زدند و خوانندگان مزلف و مبتذل تی شرتهای عکس او را پوشیدند تا او را لاابالی و اوباش و بی قید و آزاد از قواعد اجتماعی و خانوادگی جا بیندازند .

فیلم ساختند و تئاتر، و بیش از این نیز خواهند ساخت اما هر جا که اعتراضی باشد عکس او پرچم اعتراض است . همچنان که خلق کردن شخصیتهای ان قلابی توسط سازمان سیا نتوانست جای او را در قلب انقلابیون بگیرد .

شخصیت اندیشمند و اسطوره ی انقلابی او سالها الهام بخش اعتراض و مبارزه بر علیه بی عدالتی و تبعیض طبقاتی خواهد بود و نو محافظه کاران راهی ندارند جز اینکه پرچم لیبرال دموکراسی و افراط گرایی مذهبی را بر افرازند و مثل همیشه دست به دامن مذاهب شوند و آنها و پیروانشان را مورد سوء استفاده قرار دهند و... بر خر مراد سوار شوند.

۹ اکتبر سی و نهمین سالگرد اعدام ناجوانمردانه اش توسط عمال امریکا گرامی باد .