بارها تکرار احد

  این روزها در عراق قلب تمدن اسلامی هر روزه قلب چهل تا صد مسلمان در انفجارهای جهالت مدرن لت و پار می شود تا دشمنان خلق ها از صمیم دل شادمانی کنند. بغداد که روزی آوازه ی دانشگاه نظامیه اش افتخار تمدن بشری بود امروز در آتش کینه و عناد دل های سیاه و اندیشه های تاریک ضد بشری آه می کشد .آری بغداد عروس شهرهای جهان عجوزه ای زشت و کریه شده است . و این خوشه چینی ها ثمره ی سالها بذرافشانی امپریالیست ها در طول سال های قرن بیستم است در زمین مساعد اشتباهات استراتژیک مسلمانان و کوتاه اندیشی هایشان .

یک میلیارد انسانی که همیشه با تکیه بر خدای احد و واحد برخلاف گفته ی خلیفه و رهبر خود رفتار کرده و اشتباه احد را تکرار نموده اند. و این کجروی ها که در حضور محمد(ص) آغاز شده تا کنون ادامه یافته است . همان ها که درخواست او برای مکتوب کردن وصیت سرنوشت سازش را در جانشینی پسر عمویش هزیان های احتضار نامیدند . و مکتبی را که ادعای نجات نوع انسان از جهالت و گمراهی به سوی نیکبختی و سعادت را داشت تبدیل به دستور العملی دگماتیستی برای قبیله ای خاص کردند تا امپراطوری جبار و غارتگر دیگری را بر این کره ی خاک محقق سازند . هر چند که تشکیل امپراطوری توسط قومی جاهل به معجزه ای می ماند اما با آن مکتب آرمانی بسیار فاصله دارد . و در زیر این چرخ های امپراطوری حتی خاندان محمد(ص) را نیز قربانی کردند که در ادامه اجرای نیم بند همان دستورالعمل های فاشیستی موجبات اضمحلال امپراطوری عریض و طویلشان گردید . و بعدها هجوم مغول ها که ان نیز با انعطاف پذیری بیش از حدشان به حکومتی طولانی مبدل گشت .و بعد ها ... که منجر به امپراطوری علیل و مریض عثمانی در آغاز قرن بیستم شد. که باز به همان امپراطوری نیز پشت پا زده و خیانت کردند . و بر اثر القائات لورنس جاسوس خبره ی انگلیسی پرچم قیام عربی بر علیه ترکان عثمانی را بر افراشته . انگلیسیان کافر و مسیحی را بر ترکان مسلمان و برادر خود ترجیح داده و در ایران نیزمستر همفر همان کار را کرده و اختلاف بین شیعه و ترکان سنی را دامن زد و موجبات ضعف امپراطوری عثمانی و اشغال فلسطین را بوجود آوردند . تا احد را باز تکرار کرده باشند و به مدت پنجاه سال خود و شریکان مسیحی و غربی شان از این تنور گرم نان بخورند و هم یهودیان بیچاره و آواره را دستشان از اروپا کوتاه کرده و سرشان را با عده ای مسلمان غیرتی گرم کنند . و بعد ها در دهه ی شصت میلادی با شکست مفتضحانه آمریکا از ویت کنگ ها که باعث تقویت گرایش جهانی به چپ و سوسیالیسم شد .بخصوص در آسیا و خاورمیانه و اندونزی باز دست به تقویت باورهای مذهبی مردم منطقه زدند و در همه ی کشورهای آسیایی و خاورمیانه و ایران چپ ها را نفرت انگیز نشان دادند حال آنکه سوسیالیسم امید تازه ای را در خلق های جهان سوم برانگیخته و عدالت و برابری را به آرمانی همگانی بدل کرده بود . و دیدیم که باز مسلمین انگلوساکسونیسم مزور و دروغپرداز مسیحی را بر چپ های آرمان گرا و عدالت خواه ترجیح داده و با اتحادی شوم با کاپیتالیسم غربی جبهه ی امپریالیسم را تقویت کرده و اردوگاه سوسیالیسم را به نابودی کشاندند و باز احد دیگری را تکرار کردند و سرگرم غنیمت شدند که کشتار چپ ها در تیمور شرقی با کمک حکومت مسلمان اندونزی و در ظفار با کمک حکومت پهلوی و در یمن و در لبنان و فلسطین به کمک فالانژیست ها ودر افغانستان نبرد مستقیم سازمان سیاه با اتحاد شوروی در لوای مجاهدین و در ایران و در همه جای جهان نتیجه ی اتحاد مذاهب با کاپیتالیسم برای نابودی سوسیالیسم تحت عنوان کمونیست و بی خدا بود که نوید تازه ای برای جهان سوم و سعادت نوع بشر و ساخت جهان نوین و انسان نوین به شمار می رفت . و امروز امپریالیسم فربه انگلوساکسونیستی نیازی به مذاهب دیگر نمی بیند و تنها مذهب خود و باورهای خود را می خواهد بر جهان حاکم کند . که در این میان ابتدا به سراغ متحدین پیشین خود آمده و با تمدن اسلامی سر شاخ شده تا بعد به حساب تمدن چین و هند رسیده و بعد کینه ی دیرینه ی خود با روس ها را نیز به سرانجام برساند . اما نبرد با تمدن اسلامی که از آن به عنوان جنگ با تروریسم و فاشیسم اسلامی و حتی جنگ صلیبی یاد می شود . برای دو طرف درگیرو هم دیگر تمدن ها سرنوشت ساز است . که در صورت همدلی خلق های منطقه و جهان و همکاری تمدن های همگن امکان اضمحلال امپراطوری انگلوساکسون ها می رود . اما اگر مسلمانان اشتباهات استراتژیک شان را تکرار کنند و باز به تکرار احد دیگری بنشینند تمدن اسلامی که نبرد با آن در عراق آغاز شده است سرانجام خوبی نخواهد داشت . و سوپر امپریالیسم جهانی بعد از اینان گلوی تمدن های دیگر را نیز خواهد فشرد .

با بهترین آرزو ها برای خلق های تحت ستم جهان سوم !

                                                                                علی رضایی شریف

                                                                                      ۶/۱۲/۸۵