برای ناصر عبداللهی و ساده دلی هایش
به پاس رنجی که به خاطر هنرش برد.
و نه هیچ چیز دیگر !
معجزه
ترانه خون شهر ما آهنگ خاموشی مکو
دلخور مبش از آدمون میل فراموشی مکو
هر که شوا هر چی بگیت هنو همو ساده دلی
هنو همو چوک خاش کوچه ئون سیدکاملی
بلند بَه تا مث کدیم تو محله مون جار بکشی
نوید شادی هادی و تیر دل غمون بشی
حقیقت ایشه عشق تو نشونه ش ایی زمزمه ئون
که مونس خلوت هر کوچکن و پیر و جوون
لوخو پر از خنده بکو مث همیشه بی ریا
واز بکو چشمونخو تا یا فاطمه یادت بیا
کاشکه شبو تموم بشه ایی وا سکوت همبستری
کاشکه شبوده پابشی از ایی خوو خاکستری
آدمی صاف و ساده که هوای حوا ایبشه
حق ایشه تو رویاکده اش یه گوشه ماوا ایبشه
هُرُس تا یا علی بگی، وا بوی شرجی نازنین
انسان شریف از عشق ابو، بختر از ایی معجزه نین