دُرُنج فاصله

  همه ورد لوئونشن شعر و بیتن             کسی نین از فخیر مردم بگیتن

  فخیر اینین گلپ بُنِ کتوکی                   غنی رو دالُنی بون چل تا لیتن

  یکی پول ایشه و پای رو زمین نین          همیشه کوت و شلوال ئونی ریتن

  یکی وهلاس و بُوشن پُهسر نون            مث کهری که از ماشین بکیتن

  یکی بودن اجیر دولت ای وای                 نزیر قسط خونه شا بزیتن

  یکی از بس که گول هر کس ایخوا          شوا زودته خدا جونی بسیتن

  یکی تو صادرات دختن و زن                   اگیت شوم باغپن شیخ کویتن

  شوکردن محشر  ایجا گرد و تیریاک          مدُما گپترون دلشون شویتن

  واسارت به مگه هر گپ وا هر که             زبونت کار وا دستت ندیتن

  یه لک گُرمن تو گوشت غوت ادن تا          صدای هیچکه وا گوشت نیاتن

  چه هندن وا سرت ای مام میهن             دُرُنج فاصله کی شا بریتن

  دورنگی رسمن ای داخ از دمی که           اتات و بُرکع از رومن اکیتن

                                  بدو همدس به وا شعر شریفت 

                                   چه حرفونی که وا یادت ادیتن

.................................

   دُرُنج: دیو          گُلپ: چراغ            وهلاس: مضطرب           بزیتن: بزاید          شا : شوا : می خواهد

   شویتن: شواتن: می خواهد       غوط  : فشار            مدُما : تو مگو                گرمن : پنبه   

................................ 

                                           گزیده ای از سروده ی درنج فاصله از مجموعه گلس دل صفحه۷۹