از رویای نوشین دوشینهام
تنها هفت نت
به خاطرم مانده است
سرود زیبایی که در نرمریز باران
با همراهانِ سواره و پیاده ـ بر اسب و درشکه
شادمانه میخواندیم
هر چند بعد از سیلابی که ما را با خود برد
و مرا از خواب پراند
بیتی از آن را به خاطر آوردم
اما خواب مرا در ربود
و آن خواب زیبا باری از خاطرم گریخت
در بیداری صبح اما
همین چند نت ماند و من
لا لا - لا لا - لا لا لا
لا لا - لا لا - لا لا لا
هشتم اردیبهشت ۸۷